- tridmergė
- tridmer̃gė sf. (2) vlg. nuolat skubanti, lakstanti, negalinti susikaupti merga: Tridmer̃gė, kuri pasiema kitą darbą, o ne vieno nebenga J.
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
tridmarė — trìdmarė sf. (1) žr. tridmergė: Ta trìdmarė – antrą sykį sugrįžta DūnŽ … Dictionary of the Lithuanian Language